تالار وحدت

 تالار وحدت در سال ۱۳۴۶ توسط اوژن آفتاندلیانس بر اساس مدل نمونه اپراهال وین ساخته شده است.
زیر بنای این تالار حدود ۱۵۷۰۰ مترمربع است و شامل یک سالن همکف و سه طبقه بالکن به صورت مدور می‌شود که در مجموع گنجایش ۹۰۰ تماشاگر را دارد.
این ساختمان دارای دو زیرزمین، تالار کنسرت شامل صحنه و سالن تماشاچیان در طبقه هم کف و ساختمان اداری تشکیل می‌شود..

صحنه از چهار بخش جدا از هم درست شده است.
جلوی صحنه ویژه اجرای باله‌ها و اپراها است و آن را می‌توان تا سه متر پایین برد. دو بخش کناری صحنه را می‌توان تا شش متر بالا برد و بخش پشتی صحنه گردان است بدین معنا که صحنه (سن) این تالار قابلیت حرکت افقی و دورانی و امکان تغییر ارتفاع (-۴/۵ تا +۱/۵) دارد.

ساختمان اداریهفت طبقه پشت صحنه تالار بنا شده است که در آن خدمات و امور اداری تالار رودکی، سالن‌های تمرین اجرای قطعات، رستوران وجود دارد. طبقه چهارم همین ساختمان ویژه کنسرت‌های مجلسی است.